برچسب: تولید

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

علائم آلرژی غذایی می تواند از بثورات پوستی، عطسه، احتقان یا حالت تهوع تا درد شدید شکم یا آنافیلاکسی تهدید کننده زندگی متغیر باشد.
به نقل از وری ول هلث، علائم آلرژی غذایی می تواند از بثورات پوستی، عطسه، احتقان یا حالت تهوع تا درد شدید شکم یا آنافیلاکسی تهدید کننده زندگی متغیر باشد.

واکنش های رایج عبارتند از:

کهیر
خارش، قرمزی چشم (ملتحمه آلرژیک)
لب های متورم شده
درد شکمی
آگاهی از علائم آلرژی غذایی می تواند به شما در تشخیص واکنش ها کمک کند.

8 تا از شایع ترین آلرژی های غذایی عبارتند از:

تخم مرغ
شیر
بادام زمینی
آجیل درختی
ماهی
صدف
گندم
سویا
این هشت آلرژن بزرگ حدود 90 درصد از واکنش های آلرژی غذایی را تشکیل می دهند. با این حال کنجد به‌عنوان نهمین آلرژن شایع در فهرست قرار نگرفته است.

کهیر
کهیر از علائم شایع آلرژی غذایی هستند. آنها می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند و می توانند ناشی از هر گونه حساسیت غذایی باشند. اما کهیر به ویژه در افرادی که به موارد زیر حساسیت دارند، محتمل تر است:

بادام زمینی
تخم مرغ
آجیل
صدف
وقتی کهیر می زنید، ممکن است ابتدا متوجه یک لکه خارش دار شوید. سپس برجستگی هایی ایجاد می شود و می تواند شبیه راش شود. این برجستگی ها ممکن است گوشتی یا قرمز باشند. این برجستگی ها می توانند ظاهر شوند، شکل خود را تغییر دهند و خیلی سریع ناپدید شوند. همچنین، در حالی که اکثر آنها خارش دارند، در برخی موارد نیز خارش احساس نمی شود.

برای اینکه ببینید آیا یک تکه قرمز کهیر است یا خیر، مرکز برجستگی را فشار دهید. اگر کهیر باشد، سفید می شود.

کهیر تهدید کننده زندگی نیست. اما آزاردهنده و ناراحت کننده هستند.
علائم آنافیلاکسی چیست و چه باید کرد؟
علائم واکنش آنافیلاکسی تهدید کننده زندگی است. اگر شما یا کسی که می شناسید کهیر گرفتید و علائم زیر را دارید فوراً کمک پزشکی بگیرید:

تورم در اطراف لب ها، صورت یا چشم ها
مشکل در تنفس، از جمله خس خس سینه یا تنفس سریع و کم عمق
ضربان قلب سریع
پوست لطیف
اضطراب یا سردرگمی
سرگیجه
استفراغ
لب آبی یا سفید
غش یا از دست دادن هوشیاری
اگر کسی این علائم را دارد موارد زیر را انجام دهد:

بررسی کنید که آیا آنها قلم اپی نفرین همراه دارند یا خیر. اگر دارند، دستورالعمل های روی قلم را برای استفاده از آن دنبال کنید.
با ۱۱۵ یا نزدیکترین بخش اورژانس تماس بگیرید.
اگر فرد ایستاده است، کمک کنید تا دراز بکشد. اگر استفراغ کرده است، او را به پهلو بچرخانید.
تا رسیدن اورژانس با آنها بمانید.
اگر علائم در عرض 5 تا 15 دقیقه بهبود نیافت یا علائم دوباره برگشتند، در صورت وجود از قلم دوم استفاده کنید.
اگزما
اگزما (درماتیت آتوپیک) یک راش خارش دار است و باعث پوسته پوسته شدن می شود. پوست ملتهب نیز می تواند به تکه های خشکی تبدیل شود که پوسته پوسته هستند.

آلرژی غذایی باعث اگزما نمی شود، اما خوردن غذاهای خاصی که به آنها حساسیت دارید می تواند باعث تحریک یا تشدید اگزما شود. خوردن یا فقط لمس یک غذایی که به آن آلرژی دارید نیز در برخی مواقع می تواند باعث واکنش شود. محرک های رایج عبارتند از:

لبنیات
آجیل
گندم
سویا
تخم مرغ
آلرژی غذایی تنها علت احتمالی نیست؛ اگزما همچنین می تواند توسط محرک های محیطی مانند گرده ها یا شوره حیوانات تشدید شود.

این بیماری در نوزادان شایع است و اغلب با افزایش سن بهبود می یابد. با این حال، کودکان و حتی بزرگسالان ممکن است همچنان با اگزما درگیر باشند. در نوزادان، اگزما اغلب در صورت، گونه ها یا اطراف دهان ایجاد می شود.

خاراندن می تواند منجر به عفونت اگزما شود و پزشکان توصیه می کنند نوزادان را قنداق کنید یا دستکش را روی دستان آنها بکشید تا از خاراندن آنها جلوگیری شود.
آلرژی غذایی در مقابل عدم تحمل غذایی
آلرژی غذایی یک واکنش ایمنی است که در آن سیستم ایمنی نسبت به آلرژنی که به عنوان یک مهاجم تشخیص می دهد بیش از حد واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی بدن شما آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین E (IgE) را بیش از حد تولید می‌کند که به سلول‌هایی می‌رود که مواد شیمیایی آزاد می‌کنند و باعث واکنش آلرژیک می‌شوند.

عدم تحمل غذایی پاسخی است که در سیستم گوارشی رخ می دهد و در آن شما نمی توانید به درستی غذا را تجزیه کنید. این وضعیت می تواند به دلیل کمبود آنزیم، حساسیت به افزودنی های غذایی، یا واکنش به مواد شیمیایی طبیعی در غذاها باشد.

خارش قرمزی چشم (کانژنکتیویت آلرژیک)
آلرژی می تواند باعث خارش، آبریزش و تورم چشم شود و این بیماری ملتحمه آلرژیک (AC) نامیده می شود.

AC با آلرژی به گرده (تب یونجه) بیشتر از غذا شایع است. با این حال، آلرژی غذایی می تواند در برخی افراد باعث ایجاد آن شود.

یک واکنش آنافیلاکتیک می تواند شامل علائم چشمی باشد. اگر دچار خارش، تورم چشم و سایر علائم آنافیلاکسی، مانند مشکل تنفسی هستید، از کمک پزشکی اورژانسی استفاده کنید.
تورم لب ها، دهان یا زبان (آنژیوادم)
آنژیوادم تورم لب، دهان یا زبان است و شبیه کهیر است اما در زیر پوست ایجاد می شود؛ این تورم می تواند نشانه آنافیلاکسی باشد.

مواد غذایی که باعث این نوع آلرژی می شوند عبارتند از:

صدف
آجیل
شیر
تخم مرغ
درد شکم
درد شکم می تواند از آلرژی غذایی ایجاد شود. دو ساعت پس از صرف غذا مراقب درد، استفراغ و اسهال باشید. اغلب در عرض چند دقیقه پس از خوردن یک غذای مشکل دار ایجاد می شود.

به راحتی می توان این علائم را با علائم عدم تحمل غذایی اشتباه گرفت یک آلرژی واقعی غذایی معمولاً شامل علائم پوستی و تنفسی نیز می شود. پس مراقب درد شکم و سایر علائم آلرژی غذایی نیز باشید.
نحوه درمان علائم آلرژی غذایی
چندین گزینه برای درمان علائم آلرژی غذایی وجود دارد.

داروهای بدون نسخه
برای تسکین علائم، این داروهای بدون نسخه (OTC) ممکن است به بهبود شما کمک کنند:

کرم کورتیزون برای رفع خارش
استامینوفن یا ایبوپروفن برای مدیریت درد و یا تورم

سایر درمان های خانگی
این درمان‌های خانگی ممکن است بهبودی را تسریع کرده و برخی از علائم شما را کاهش دهند:

برای پوست های حساس از صابون یا صابون بدون بو استفاده کنید.
در آب گرم (نه داغ) محل مورد نظر را بشویید.
لباس های نخی گشاد بپوشید.
از یک پزشک در مورد استفاده از مرطوب کننده ها و نرم کننده ها بپرسید.
ناحیه آسیب دیده را مالش یا خراش ندهید.
با یک پزشک صحبت کنید.
اگر فکر می کنید ممکن است آلرژی غذایی داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا علت علائم خود را بیابید و تعیین کنید که آیا در معرض خطر آنافیلاکسی هستید یا خیر.

بثورات آلرژی غذایی چقدر طول می کشد؟
بثورات آلرژی غذایی ممکن است در عرض چند دقیقه یا پس از چند ساعت ظاهر شود زیرا سیستم ایمنی بدن به آلرژن خاص واکنش نشان می دهد. با استفاده از کرم موضعی کورتیزون و آنتی هیستامین ها، بثورات معمولا در عرض چند روز با آرام شدن سیستم ایمنی برطرف می شوند.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

ایسنا: محققان می‌گویند که دویدن اغلب در کوتاه‌مدت باعث کاهش وزن می‌شود و می‌تواند به پیشگیری از بازیابی وزن شما کمک کند. محققان همچنین معتقدند که دویدن فواید دیگری برای سلامتی از حفظ توده عضلانی تا کاهش چربی بدن دارد.

نتایج تحقیقات جدید محققان دانشگاه ییواسکیلا فنلاند نشان می‌دهد که دویدن به کاهش وزن اما فقط تا حدی کمک می‌کند، با این حال، جنبه مثبت این است که دویدن منظم می‌تواند از افزایش مجدد چربی یا افزایش وزن پیشگیری کند.

در حالی که شواهد نشان می‌دهد که دویدن راهی موثر برای حفظ توده چربی سالم است، به این معنی نیست که رژیم همه جانبه بهترین راه برای حفظ اندام است. به گفته سایمون واکر، محقق اصلی و پژوهشگر آکادمی در دانشگاه، در عوض رویکردی متعادل، رویکردی که فعالیت‌های استقامتی مانند دویدن را با تمرینات قدرتی یا مقاومتی ترکیب می‌کند، ترجیح داده می‌شود.

واکر، دکترای فیزیولوژی ورزشی از دانشکده ورزش و علوم بهداشتی دانشگاه گفت: برای جمعیت عمومی که می‌خواهند کمی از هر دو را انجام دهند، دو تا سه جلسه تمرینات استقامتی و مقاومتی هر هفته شاید در کل توصیه بسیار خوبی باشد.

وی افزود: جلسات ورزشی همیشگی چهار تا ۶ بار در هفته نیز برای کاهش چربی بدن بسیار موثر است، بسیار بهتر از اینکه ۲ بار در هفته به خود فشار بیاورید و در بقیه هفته دیگر تمرینی انجام ندهید.

قدرت در مقابل استقامت

محققان داده‌هایی را از مطالعات هم‌گروهی بزرگتر استخراج کردند که مردان فعال از لحاظ بدنی جوان‌تر (سنین ۲۰ تا ۳۹ سال) و مسن‌تر (۷۰ تا ۸۹ سال) را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. شرکت‌کنندگان این تحقیق، دونده‌های مسابقه‌ای، دونده‌ها و ورزشکاران قدرتی، همراه با مردان غیررقابتی اما همچنان فعال بودند.

واکر و همکارانش پیش‌بینی کردند که ورزشکاران قدرتی توده عضلانی بیشتری داشته باشند و ورزشکاران استقامتی دارای چربی بدنی کم با توده عضلانی کمتر باشند. در حالی که داده‌ها صحت این موضوع را ثابت کردند، وی گفت: تا حدودی تعجب‌آور است که بیشتر ورزشکاران استقامتی، حتی در گروه‌های قدیمی‌تر، هنوز توده عضلانی بالاتر از آستانه تحلیل عضلات داشتند، به این معنی که دوی استقامتی برای نگه داشتن دونده‌ها در بالاتر از سطحی که ممکن است منجر به عملکرد پایین‌تر شود، کافی بود.

در حالی که این یافته تاییدی برای فواید سلامتی دویدن و شاید نقش دست کم گرفته شده آن در حفظ توده عضلانی است، واکر ابراز کرد که رویکرد متعادل‌تر هنوز بهترین راه برای سلامت کلی است.

وی توضیح داد: نشان داده شده است که دویدن با حجم بالا و یا شدت زیاد باعث افزایش بی‌رویه توده عضلانی می‌شود، در حالی که به‌نظر نمی‌رسد سایر اشکال استقامتی مانند دوچرخه‌سواری و قایقرانی تاثیر منفی داشته باشند اما برای اکثر افرادی که دو تا سه بار در هفته می‌دوند، هیچ «اثر تداخلی» وجود نخواهد داشت، بنابراین ترس بیش از حد اغراق‌آمیز است. با این وجود، حتی در آن دسته از ورزشکارانی که با تمرینات مقاومتی افزایش حجم عضلانی ندارند و نمی‌خواهند توده عضلانی به‌دست آورند، همچنان ظرفیت تولید نیروی عضلانی و عملکرد دویدن بهبود می‌یابد.

شروع کردن و حفظ عادات

دویدن می‌تواند به حفظ توده عضلانی و تمرینات قدرتی می‌تواند به افزایش حجم عضلانی کمک کند اما برای اینکه این کار موثر باشد، بدن به سوخت نیاز دارد.

دکتر تریسی زاسلو، متخصص پزشکی ورزشی مراقبت‌های اولیه در مرکز پزشکی سیدرز-ساینای در لس‌آنجلس و پزشک تیم باشگاه فوتبال آنجل‌سیتی و تیم  فوتبال لس‌آنجلس گلکسی اظهار کرد: این مهم است که مطمئن شوید کالری کافی مصرف می‌کنید، زیرا اگر به اندازه کافی برای فعالیتی که انجام می‌دهید مصرف نکنید، در واقع به جای عضله‌سازی، حتی با وجود اینکه در حال ورزش هستید، شروع به تجزیه عضلات می‌کنید.

برای شروع در مسیر درست، زاسلو پیشنهاد کرد: از دستورالعمل‌هایی پیروی کنید که توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده تنظیم شده است که ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط در هفته را توصیه می‌کند.

وی توضیح داد: فرض کنید ۱۵۰ دقیقه خود را به یک تمرین پنج روزه تقسیم می‌کنید که ۳۰ دقیقه تمرین برای هر یک از پنج روز شما می‌شود. شما می‌خواهید سه روز تمرین استقامتی و دو روز تمرین قدرتی داشته باشید و این ترکیب، یک پروتکل استاندارد به‌راستی خوب برای ایجاد یا حفظ آن توده عضلانی و در عین حال حفظ توده بدون چربی بدن و آمادگی قلبی عروقی خواهد بود.
علاوه بر دستورالعمل‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات‌متحده، واکر به اصول تمرین ورزشی به‌عنوان پروتکل مفید دیگری برای پیروی اشاره می‌کند. این دستورالعمل‌ها عبارت از اضافه بار، برگشت‌پذیری، پیشرفت، فردی‌سازی، زمان‌بندی و تخصص یافتگی هستند.

وی اضافه کرد: همانطور که نتایج ما نشان داد، رفتار ثابت زندگی منجر به ترکیب بدنی خاصی در ورزشکاران ما و کنترل‌های فعال بدنی شد. برخی از اهداف را می‌توان در عرض چند هفته به‌دست آورد اما برخی از آنها سال‌ها طول می‌کشد. برای مزایای واقعی سلامتی، ورزش باید به‌طور مداوم بخشی از زندگی ما باشد، به هر شکلی که فرد بخواهد.

دکتر واکر می‌گوید: داده‌های ما به‌ وضوح نشان می‌دهد که ورزش‌ دویدن به‌صورت مادام‌العمر، چه در مسافت طولانی یا دوی سرعت تکراری در مسافت کوتاه، سطح توده چربی کمتری را نسبت به سبک زندگی معمولی از نظر جسمانی فعال  همچنین بیشتر از شرکت در ورزش‌های قدرتی رقابتی حفظ می‌کند.   به‌طور قطع این نتیجه به من انگیزه می‌دهد که به دویدن ادامه دهم. من وقتی در دهه ۷۰ و ۸۰ هستم با درصد چربی ۱۶-۱۸ درصد خوشحال خواهم شد.

چه ترجیح می‌دهید تمرینات وزن بدن را در خانه انجام دهید یا تمرینات قدرتی را در باشگاه، تمرینات مقاومتی منظم از این دست، می‌تواند عملکرد فعلی دویدن شما و شکل کلی و سلامت بدن شما را در سال‌های بعد تا حد زیادی بهبود بخشد.

فعالیت مادام‌العمر پاداش‌های بلندمدت به‌همراه دارد

در حالی که این تحقیق جدید فقط مردان را در نظر گرفته است، واکر معتقد است که نتایج مشابهی برای زنان نیز نشان داده می‌شود، به‌ویژه با توجه به اثرات مرتبط با سن مانند یائسگی. وی اظهار کرد که مهمترین یافته این تحقیق این است که ورزش کردن در حال حاضر برای آینده شما معجزه می‌کند، صرف‌نظر از اینکه چه جنسیتی دارید.

واکر خاطرنشان کرد: شاید ورزش، کلید پیشگیری از افزایش توده چربی یا کاهش توده عضلانی در وهله اول و حفظ آن در طول عمر باشد؛ بنابراین، شرکت مادام‌العمر در ورزش منظم به حفظ ترکیب بدنی سالم کمک می‌کند و این افسانه نیست.

اگر می‌خواهید کمی وزن کم کنید یا به سادگی از بدنی لاغر و قوی محافظت کنید، می‌توانید مطمئن باشید که دویدن باعث سلامتی برای مدت طولانی می‌شود. بر اساس یافته‌های این تحقیق، دویدن برای وضعیت فیزیولوژیکی آینده شما مفید است، به همان اندازه که برای وضعیت فعلی شما، پس ادامه دهید.

این یافته‌ها در مجله Frontiers منتشر شده است.

منابع