[ad_1]
شاید دربی و دقایق مهم و تاثیرگذار آن مهمترین امتحان مربیگری جواد نکونام، سرمربی استقلال تا این لحظه از دوران فوتبالش بود. سرمربیای که برای نباختن تا دقیقه ۷+۹۰ دربی امیدوار بود و بالاخره مزد خودش را از ایدههایی که به آن فکر کرده بود، گرفت و موفق شد پرسپولیس یحیی را در لحظات پایانی از برد دربی محروم کند.
با هم شروع فصل استقلال را دوباره مرور کنیم؛ نکونام از روزبه در خط میانی استفاده کرد و هنوز ایمان سلیمی خودش را به ترکیب اصلی استقلال نزدیک نکرده بود؛ دو مدافع میانی استقلال مرادمند و سهرابیان بودند و جواد نکونام با تفکر استفاده از دو مدافع به مصاف رقبا میرفت، شروع فصل برای سهرابیان مدافع تازه به خدمت گرفته استقلال با بدشانسی همراه شد تا او مدتی از کوران رقابتها بیرون باشد. این اتفاق، ایمان سلیمی را به خط دفاعی استقلال رساند و سلیمی خیلی زود و با بازیهای خوب به ترکیب اصلی استقلال رسید؛ برنامه تیمی نکونام با توجه به اسکواد تیم از دفاع خطی ۴ نفره به دفاع با سه مدافع متمرکز تغییر پیدا کرد و روزبه چشمی که سالها بود در میانه زمین به بازی گرفته میشد و کمتر به دفاع میانی میآمد، به خط دفاعی استقلال برگردانده شد.
نتایج خوب استقلال با دفاع سه نفره و بردهای پیاپی این تیم را به صدر رساند، سهرابیان دوره درمان را طی کرد و به خط دفاع برگشت تا جا برای روزبه در خط میانی باز شود و البته ایمان سلیمی هم جایگاهش را حفظ کرد. روزبه که در خط میانی شعاع حرکتی بیشتری دارد و کیفیت بهتری را ارائه میکند و در تیم کیروش و قلعهنویی در تیم ملی در این پست به بازی گرفته میشود، در اواسط بازی با تراکتور بعد از مصدومیت مرادمند دوباره به خط دفاع آمد، مرادمند مصدوم شد و یک هفته مانده به دربی سلیمی نیز به او پیوست.
استقلالیها قبل از دربی دو مدافع اصلی را از دست داده بودند و تنها سهرابیان را در پست مدافع میانی داشتند. خیلی از کارشناسان اعتقاد داشتند نکونام تغییر روش خواهد داد و از دفاع خطی ۴ نفره استفاده خواهد کرد، ولی نکونام به تفکر تیمی پایبند ماند و به شاگردانش اعتماد کرد و دوباره دفاع سه نفره را در بازی بزرگ دربی با یک مدافع اختصاصی انتخاب کرد؛ انتخابی مهم که موجب شد شاگردان نکونام با اعتماد به نفس بالا به مصاف پرسپولیس بروند.
عدم تکیه به شخص و استفاده از افراد در پازل تاکتیکی تیم و آن چه تیم مربیگری و کادر فنی برای آن فکر کردهاند، برگ برنده نکونام در دربی بود، برگ برندهای که موجب شد با بازی خوب صالح حردانی و کوین یامگا در قسمت راست زمین استقلال، عرصه به شاگردان یحیی تا دقیقه ۷+۹۰ تنگ و تنگتر شود و استقلال در ثانیههای پایانی به گل برسد.
آنالیز بازی در نیمه اول نشان میدهد بازیکنان پرسپولیس تا اواخر نیمه به دفعات صاحب توپ شدند و توپ را در عرض زمین و از منطقه راست و چپ به طرف مقابل حرکت دادند، ولی راهی به هجده قدم استقلال پیدا نکردند، تنها موقعیت اصلی پرسپولیس در اوایل بازی و ضربه نعمتی هم روی ضربه ایستگاهی به دست آمد و در دیگر دقایق بازی توپ توسط سرخها در زمین و نه در نزدیکی دروازه استقلال به حرکت در میآمد و خطری دروازه حسینی را تهدید نمیکرد.
بازی در نیمه دوم با حضور بیشتر هافبکهای استقلال در زمین پرسپولیس و حرکات متعدد یامگا از جناح راست، رنگ دیگری به خود گرفت، در نیمه دوم سرخها همانند نیمه اول صاحب توپ نبودند و استقلال با تمرکز بر روی حرکات کوین یامگا از کنارهها که حردانی مدافع وسط را روی دست خود میدید و نزدیک شدن آرش رضاوند به او فشار بیشتری را به پرسپولیس وارد کرد و چند موقعیت نصف و نیمه هم از این تاکتیک به دست آورد، اتفاقی که نشان میداد، نکونام با توجه به ضعفهای نعمتی در سمت چپ زمین و قدرت بازیکنانش در این نقطه به آن دل بسته بود و بالاخره مزد این تفکر را در ثانیههای پایانی گرفت.
اشتباه نابخشودنی سهرابیان در پاس رو به عقب با ارتفاع زیاد به حسینی و حضور به موقع و ضربه بینقص عالیشاه به توپ، پرسپولیس را در دقیقه ۷۷ و در جدیترین حضورش در زمین استقلال در نیمه دوم به گل رساند.
تصمیم بزرگ نکونام در ادامه بازی یکی از ماندگارترین اتفاقات دربی را رقم زد؛ در دقیقه ۸۵ بازی تنها مدافع کلاسیک آبیها، آرمین سهرابیان از بازی بیرون آمد و محمدزبیر نیک نفس جای او را گرفت. حالا استقلال با احتساب وقتهای اضافه ۱۳ دقیقه وقت داشت به گل برسد و بدون مدافع از دروازه خودی محافظت کند.
حامدیفر یک پست به عقب آمد تا خط دفاعی استقلال در دربی در ۱۷ دقیقه پایانی بازی و تا زمان سوت پایانی داور با حضور روزبه چشمی، صالح حردانی و حامدی فر تشکیل شود. نکونام همچنان به پازل تاکتیکی تیمش اعتقاد داشت و از بازیکنان در جایی که میخواست، استفاده کرد. او مزد جسارت و اعتماد به تفکرات خودش و سایر اعضای کادر فنی را بالاخره در دقیقه ۵+۹۰ بازی گرفت و فشار آبیها از جناح چپ با اشتباه بزرگ نعمتی آنها را به پنالتی رساند؛ پنالتیای که برای نکونام گل محسوب میشد و او شادی گل تساوی را زودتر از همه استقلالیها در ورزشگاه آغاز کرد؛ شادیای که برای آنهم با داشتن یامگا از قبل برایش فکر کرده بود.
[ad_2]
